Stop phubbing. Huh wat? Phubbing!

Foto: web

Hallo, ik heet Henk. Ik schrijf dit omdat ik zo blij ben met een nieuw woord.  Phubbing. Komt van photo en snubbing. Gaaf hè.

Ik erger me al jaren kapot aan al die mobiele telefoons. Vooral die achterlijk dure smartphones van tegenwoordig. Wie betaalt nou zoveel geld voor zo’n sociale stoorzender?
Zit ik op een terrasje gezellig met mijn vrienden een biertje te doen, klein hapje erbij,  dan is er altijd wel iemand die met zo’n ding zit te friemelen.

Pas zei ik er wat van. Tegen mijn vriend Kees. Die zei dat hij nog een berichtje van zijn redacteur zou krijgen. Of het stukje dat hij aan het schrijven was vanavond al opgestuurd moest worden of tot de volgende ochtend kon wachten.  Belachelijk. Snap niet dat Kees dat niet beter kan plannen. Waarom gaat hij dan met mij en Joop op een terrasje zitten als hij telkens naar die telefoon moet kijken?  Zegt íe doodleuk: “Henk, dat is gewoon omdat ik anders al helemaal geen tijd heb om een biertje met jullie te doen, het is hartstikke druk” . Wat een eikel man! Gaat ff lekker belangrijk zitten doen. Alsof hij beter is dan Joop en ik.

Kijk, als hij nou een foto van ons had gemaakt en op Facebook had gezet, dan had ik dat wel okee gevonden. Dan had Piet dat ook gezien en was die er nog gezellig bijgekomen. Piet is een toffe gozert en altijd wel in voor een babbeltje en een biertje. Hij zit ook maar de hele dag achter zijn PC, een verzetje kan hij wel gebruiken. Piet heeft ook niet zo’n super de luxe smartphone maar heeft genoeg aan zijn oude Nokia waarmee hij alleen maar kan bellen en SMSen.  Handig als zijn kinderen hem af en toe willen bellen. Die wonen nu bij hun moeder en willen hun vader toch af en toe spreken.  Als ze Piet bellen dan zie je hem helemaal stralen, hij knapt er zó van op. Die is namelijk sinds de scheiding ook nooit meer de oude geworden. Overspannen en zijn baan kwijt.

Pas zat ik in de kroeg gezellig een praatje te maken met Josien en Karin. Ik ken ze allebei niet zo goed, maar Karin is een lekker wijf en kan echt heel erg goed luisteren. Dat is fijn als je even in een dipje zit en je verhaal moet doen. Maar wat denk je? Die Josien luistert op een gegeven moment helemaal niet meer. Mevrouw pakt haar smartphone en begint iets te typen met haar dikke vingertjes. Dus ik roep keihard, “hee Josientje, stop phubbing”. Iedereen kijken natuurlijk, je zag ze gewoon denken: “eindelijk zegt iemand er eens keer wat van!” Vraagt Josien wat phubbing in vredesnaam is. Dus ik leg haar dat uit. Staat ze gewoon op en loopt naar buiten. Gaat daar op het terrasje naast Mike zitten.

Mike, da’s ook zo’n arrogante klootzak.  Soort zoekt soort zeg ik dan maar. Toen ik buiten een peuk ging doen hoorde ik haar ook nog tegen Mike zeggen: “Jezus, wat kan die vent lullen zeg.” Zat ze weer met dure woorden te smijten, had het over “monoloog” en “egocentrisch”.

Nee ik mag die Josien niet, en weet je, dan heb ik het helemaal gehad. Op zo’n moment heb je je vrienden nodig. Dus ik appte Joop en Piet of ze nog in de stad waren. Best handig die Whatsapp, kost je helemaal niks. Die telefoon, daar hoefde ik ook helemaal niets voor te betalen, die had ik van Kees gekregen. Kees heeft een hartstikke goede baan en die kan dat wel missen. Hij had toch een nieuwe nodig.
Alleen jammer dat hij zo asociaal zit te phubben de hele tijd.