Een gewone ochtend (met Edward Snowden)

 

een gewone ochtend

Bron: Pixabay

Mijn ochtend begon al heel vroeg met een kopje koffie en het kijken van een documentaire op Viceland waarin o.a. Edward Snowden beschreef hoe overheden data over burgers (zoals jij en ik) kunnen verzamelen en het ook daadwerkelijk doen. Wel eens van IMSI catchers gehoord? Nee? Kijken dan.

“The State of Surveillance (2016)” is ook op Youtube te bekijken en ik raad iedereen, die ook maar een beetje om zijn/haar privacy geeft en zich zorgen maakt over de consequenties van het gebrek ervan, deze documentaire te bekijken. Ondertitels kun je inschakelen, mocht je moeite hebben met Engelse audio.

Als je dan toch al bezig bent, ga dan ook naar het dossier over de sleepwet op de prachtige, overzichtelijke site van Bits of Freedom.  Deze is geheel in het Nederlands. Als je houdt van bronvermeldingen en duidelijkheid dan moet je daar zijn.

Laat één en ander maar eens bezinken. Je hoeft geen aluhoedje te zijn om hier een ongemakkelijk gevoel bij te krijgen. Gezond verstand is hiervoor ruim voldoende.

Het is nu 09.32 uur en mijn “informatieontbijt” was best pittig. Ik zit vol, zullen we maar zeggen. Na de docu en het verder doorspitten van de Bits of Freedom site (ik volg die al jaren trouw) kwam ik via het Twitter account van Edward Snowden (wonderlijk eigenlijk dat hij daar nog op zit!) ook nog interessante informatie tegen over een nieuw initiatief. Een alternatief social media platform dat het volgende belooft:
The social network of the future: No ads, no corporate surveillance, ethical design, and decentralization!

Omdat ik mezelf heb beloofd om mijn blogs zo kort mogelijk te houden (ik vraag bovendien al heel wat lees en kijk-werk): daarover morgen meer!

Ik wens jullie allemaal een fijne dag en tot morgen.

Over Vera Leimann

Als klein kind al kon ik het niet uitstaan als ik iets niet begreep. Het liet me niet los. Ik stel hem nog steeds, die vraag: "Waarom?" Meerdere malen per dag, maar zelden meer hardop. Er is namelijk bijna nooit één vaststaand antwoord op die vraag. Schrijven helpt me mijn gedachten te ordenen. Het helpt me om de mechanismen achter dingen en gebeurtenissen te ontdekken en beter te begrijpen wat het betekent mens te zijn. Als elk blogstukje uiteindelijk een puzzelstukje oplevert waar ook jij, beste lezer, iets aan kan hebben, dan ben al heel tevreden.
Dit bericht werd geplaatst in Geen categorie en getagged met , , , . Maak dit favoriet permalink.

Plaats een reactie